'n Mens kan hierdie fliek toe-oog kyk. Daarmee maak ek nou geen uitlating oor die storie nie. Daar is so baie verraaiery en rugstekery, dat ek later opgehou het om te probeer bybly. Ek sou hier kon gesels oor: die dood, omdop van lewe/dood, om jou hart vir iemand te gee, ens. Maar daar is iets anders wat ek graag hier sou wou besing...
Want mens kan hierdie fliek toe-oog kyk oor die ongelooflike mooi musiek. Hierdie post is dus 'n ode aan Hans Zimmer. Gaan scan tog net gou hoeveel flieks se musiek het hy voorsien. Hy en John Williams is die rede vir die sukses van baie flieks. Sonder musiek, was ons stories maar bra flou. Selfs die wereld-sokkerbeker en Olimpiese Spele word bemark met klassieke musiek. (Hoewel die doelskoppe soms dan na ballet lyk.) Selfs op Sewende Laan het hulle deesdae alternatiewe wysies vir die viole uitgewerk dat ons saam met Matrone kan huil.
Wat ek hoor, speel 'n geweldige groot rol op wat ek voel en dink. Met die gevolg dat "At World's End" regtig great was. Die musiek het my meegesleur. Ek het soms "bygekom" na great stukke, want ek was meegevoer na my eie eilande, oorlogtonele, liefdesverklarings en wolkspringery. Sommige stukke van die tonele het by my verbygegaan, want die musiek was te goed vir die acting.
Dankie, Hans, vir kunstenaars soos jy. Julle maak nie net die silwerdoek lewend nie, maar ook ons verbeeldings. Ek hoop ek kan so inskakel op emosies soos jy. You took me to world's end.
2 comments:
ah. nie 'n preek nie. 'n loflied.
Jy's lekker wakker!
F
Post a Comment